بررسی تأثیر غلظت گاز n۲o در پیشگیری از اسپاسم حنجره بعد از عمل سزارین: کارآزمایی بالینی تصادفی

چکیده زمینه و هدف: اسپاسم حنجره یکی از عوارض خطرناک و فوری بعد از خروج لوله نای است که به علت هیپوکسی می تواند منجر به مرگ و میر و عوارضی مثل آسپیراسیون ریوی، ادم ریوی، برادی کاردی و هیپوکسمی شود. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر افزایش غلظت n2o دمی بر پیشگیری بروز اسپاسم حنجره بود. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی یک سوکور تصادفی بر روی 440 زن کاندید سزارین الکتیو انجام شد. افراد شرکت کننده به صورت تصادفی ساده به دو گروه تخصیص یافتند. دو گروه از نظر میزان و نوع داروهای بیهوشی، کنترل قلبی و عروقی، تنفس، پالس اکسی متری و نوع برش جراحی یکسان بودند. تنها تفاوت دو گروه در غلظت n2o دمی بود که در یک گروه غلظت 50% و در گروه دیگر 70% استفاده شد. دو گروه از نظر بروز اسپاسم حنجره بعد از خروج لوله نای، هیپوکسی، تهوع و اتساع روده با یکدیگر مقایسه شدند. یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که از 220 نفر زن کاندیدای سزارین که گاز n2o با غلظت 50% دریافت کرده اند در 6 نفر (73/2%) و از 220 نفر زن کاندیدای سزارین که گاز n2o با غلظت 70% دریافت کرده اند در هیچ کدام اسپاسم حنجره دیده نشد (030/0p=). درضمن درهیچ کدام از افراد مورد مطالعه عوارض n2o شامل هیپوکسمی انتشاری، تهوع و اتساع روده ها مشاهده نشد. نتیجه گیری: افزایش عمق بیهوشی با استفاده از افزایش غلظت n2o دمی یکی از روش هایی است که برای پیشگیری از اسپاسم حنجره بعد از خروج لوله نای در عمل سزارین مؤثر است. واژهای کلیدی: اسپاسم حنجره، بیهوشی عمومی، سزارین،n2o